Nieuwe urbexlocaties september 2020
Nieuwe urbexlocaties september 2020.
Nieuwe urbexlocaties 2020, het was alweer even geleden. Ik had al een poosje een aantal urbexlocaties op het oog, maar omdat het allemaal nogal ver weg was, kwam het er maar niet van. Soms moet je jezelf een schop onder je kont geven, en gewoon gaan. Ik zie de laatste tijd nogal op tegen die hele lange autoritten. Als je eenmaal op pad bent, dan is het eigenlijk goed te doen. Wat was het weer lekker om al die oude zooi te fotograferen! Dit zijn slechts previews, de series volgen later op mijn website zoals altijd uiteraard.
Klik op de foto`s om deze groter te bekijken!
Nieuwe urbexlocaties september 2020. Poussiere de Marbre, een oude marmerfabriek in België. Prachtige industrie, met een mooie controlroom / schakelpaneel. In een paar maanden tijd, zaten er helaas wel lelijke graffiti-tags op, die ik nog een beetje weggewerkt heb bij sommige foto`s.
Verlaten industrie en oude fabrieken, toch wel mijn favoriet. Urbex staat de laatste tijd nogal in een negatief daglicht door mensen die breken of stelen. Daar wil ik uiteraard niets mee te maken hebben. Je bezoekt een locatie, en laat deze exact hetzelfde achter als dat je hem vond. Take nothing but pictures! Die lui verpesten het voor de rest van de fotografen.
Verlaten industrie vind ik het leukste wat er is. Bij deze oude marmerfabriek stonden nog een heleboel platen marmer. Zoals je ziet is deze fabriek al een hele poos geleden verlaten. Ik kan helaas weinig historie terug vinden van deze verlaten fabriek.
Een detail van het controlepaneel in deze verlaten fabriek. Dit zijn de dingen die het de moeite waard maken voor mij. Helaas waren er alweer wat graffiti knoeiers langs geweest. Maar lang leve Photoshop om er nog wat van te maken.
La Soupe aux Lentilles.
Het was even zoeken naar de ingang van dit stukje oude industrie. Na wat om het pand heen gelopen te hebben, kwam ik tot de conclusie dat de enige weg door metershoge brandnetels was. De naam betekent zoiets als linzensoep. Degene die hier het eerste was, trof hier nog allemaal water aan. Meer een grote smurrie van groene soep eigenlijk. Die was door de hete zomer bijna in zijn geheel verdwenen op het moment dat ik er was. Het water komt van een waterleiding waar een groot gat in zit. Zo lang verlaten, en dan stroomt er nog allemaal water in een fabriek die er al ontzettend lang verlaten bij staat….
Nieuwe urbexlocaties september 2020. In deze fabriek stond zeker 2 meter groene smurrie. Maar door de hete zomer, was dit totaal verdwenen toen ik er was.
In deze ruimte loopt nog een oude waterleiding. Er zit een groot gat in, waar nog steeds water uit komt. Over een paar maanden zal er dus wederom water in dit verlaten fabriekspand staan.
Ecole du Mur Vegetal.
Ecole du Mur Vegetal, het betekent niets anders dan school met de groene muren. Het is een oude verlaten school in België. Deze verlaten school heeft een aantal klaslokalen. Geen een van die lokalen waren groter dan 4 x 5 meter. Wat een kleine lokaaltjes zeg, hooguit 6-8 leerlingen per klas dus. Dat is wat anders dan de school waar ik op zat, met bijna 30 leerlingen per klas. Inmiddels zijn ze begonnen om erachter een nieuwe school te bouwen. Als die klaar is, neem ik aan dat dit pand gesloopt zal worden.
nieuwe urbexlocaties september 2020 Ecole du mur Vegetal. Een verlaten school in België waar alle muren groen waren. Dat doet het toch altijd goed op foto`s. Wat een kleine leslokalen in deze oude school!
Aan deze foto zie je goed hoe klein de klaslokalen zijn. Helemaal vanuit de hoek, kon ik nog de hele ruimte er niet op krijgen.
Ardoisiere W. Een prachtige oude leisteen mijn.
Voor mij was dit het klapstuk van de dag. Een urbexlocatie die ik al een poosje op het oog had. Ik had mijn route dan ook om deze urbexlocatie heen gemaakt. Het was mooi weer, en het was drukker op straat dan me lief was. Ik wachtte even op het juiste moment, om het terrein op te komen. Ik trok me op aan het hek, maar dat was blijkbaar net zo oud als de mijn zelf. Het boog helemaal om, maar gelukkig lukte het me om het terrein op te klimmen. Gelukkig was in ongemerkt het terrein opgekomen. Binnen in de mijn, keek ik mijn ogen uit. Hij was nog mooier dan ik van tevoren gedacht had. Wat een heerlijke locatie. De naam is fictief, die ik er zelf aan gegeven heb.
Nieuwe urbexlocaties september 2020. Wat een geweldige urbexlocatie. Nog mooier dan ik van tevoren gedacht had. En dan te bedenken dat ik de mooiste foto`s, niet eens in dit blogje plaats!
Van deze leisteen mijn weet ik wel genoeg historie. Maar om de locatie te beschermen, zet ik deze info er niet bij. Deze mijn is inmiddels zo`n 20 jaar verlaten, but still standing.
De rollerbanen waar de leisteen platen opgelegd werden. Een stukje verder in de werkplaats, werden de platen leisteen dan op maat gesneden. Leisteen is niets anders dan klei die onder hoge druk werd omgevormd.
Bedankt voor het kijken.
Ik ga niet meer zo vaak urbexen als vroeger. Als ik ga, probeer ik urbexlocaties te bezoeken die niet helemaal platgelopen zijn. Dat lukt uiteraard niet altijd. Vragen naar adressen van deze locaties heeft geen zin, je zal geen antwoord krijgen. Ik heb me juist een beetje teruggetrokken uit groepen en dat soort dingen. Ik heb een paar contacten die ik vertrouw, en zorg dat mijn cirkeltje klein blijft. Al dat delen van urbexlocaties, ze komen ook bij de verkeerde mensen terecht. Het zal me niet verbazen als er over enkele jaren beboet gaat worden bij het betreden van een locatie. Dat kan nu al natuurlijk, maar ik bedoel ermee dat het strenger zal gaan worden. Als er ergens nog een eigenaar is, betreed je immers zijn eigendom. Dus heb respect voor locaties!
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe blogs die ik plaats, kun je reageren. Je kan daar dan aanvinken dat je op de hoogte wilt blijven van nieuwe blogs die ik post.
