Ardoisiere de l’Ascenseur.

Ardoisiere de l’Ascenseur is de mooiste mijn die ik tot nu toe bezocht. Daarnaast ben ik van plan veel meer mijnen te bezoeken. Uiteraard goed voorbereid met helm, lampen, en indien nodig een gasmeter.

Ardoisière de l’Ascenseur. Een oude leisteenmijn in de Ardennen.

Door 4 lampen te gebruiken, waaronder 1 voor tegenlicht, kon ik de ondergrondse mijn mooi verlichten.

Leisteenwinning België.

Men is hier al in de 18e eeuw begonnen met de winning van leisteen. Echter werd er ook Coticule gewonnen: dit werd gebruikt als slijpsteen. In de mijn is een prachtige lift, evenals een mooie oude mijnkar.

Indien je de trap naar beneden neemt, kom je bij prachtig helder blauw water uit.

Ardoisière de l’Ascenseur. Ondergronds water in deze oude leisteen mijn.

Ingangen en overblijfselen.

Hele oude mijnen bezoeken is inspannend. We zijn ruim 4,5 uur binnen geweest. Ten eerste moet je de mijn zien te vinden, ten tweede moet je je een weg naar binnen banen. En dat is niet heel eenvoudig, omdat er al flink wat leisteen op de grond lag.

België, ondergronds. Hier heb ik een duiklamp in de mijnkar gedaan, die zorgt voor een mooie verlichting.

Mijnkar in een oude leisteenmijn in België. De winning zou in de 18e eeuw begonnen zijn.

Ruïnes en keermuren.

Uiteraard weet ik wat ik bezoek, en zorg dat ik goed voorbereid ben. Natuurlijk zet ik een helm op, en neem genoeg licht mee. Tevens laat ik het thuisfront weten waar ik zit. Indien er een gasmeter nodig is, zorg ik dat er iemand bij me is die er 1 heeft.

De “lift” in deze leisteenmijn. Ongeveer 100 jaar geleden stopte men hier met de winning.

Ardoisière de l’Ascenseur. Totaal is deze oude mijn bijna 500 meter lang.

Goed voorbereid op pad.

Op deze locatie zijn er verschillende (dicht gemaakte) ingangen. Daarnaast zijn er overblijfselen zoals keermuren, kazernes, ruïnes en een kruidmagazijn. Maar het is bergop, en het zoeken naar andere overblijfselen zal voor een andere keer zijn.

Naast leisteen werd hier ook coticule gewonnen. Dat laatste werd gebruikt als slijpsteen.

De mijn zit goed verstopt, en je moet bergop op zoek waar de ingang is.

De “lift” in deze leisteenmijn. Ongeveer 100 jaar geleden stopte men hier met de winning.

Instabiele berg leisteen.

Er bevindt zich in de mijn een enorme berg leisteen. Heel instabiel, maar er schijnt nog een gang achter de enorme berg te zijn. Daarnaast heb ik er een beetje spijt van, dat we de ingang met rails niet nog even op de foto hebben gezet. Maar na bijna 5 uur ondergronds, waren we gewoon moe!

Dit is die enorme berg leisteen. Erachter schijnt zich nog een gang te bevinden.

Weer underground gaan had ik al zo lang op mijn lijstje staan, zeker deze leisteenmijn.

Mist ondergronds.

Naarmate we langer ondergronds waren, begon zich steeds meer mist in de mijn te vormen. Op de terugweg naar buiten, waren de stenen ook veel gladder dan ze bij het binnenkomen waren.

Helaas stopte onze duiklamp ermee, waarmee we het water hadden willen verlichten.

Uiteraard met lampen én een helm op. Je hebt zomaar je hoofd 10 keer gestoten aan scherpe leistenen.

Een pad met enorme bergen leisteen die los opgestapeld niet heel stabiel zijn.

Even een selfie bij de lift van de mijn, voordat we weer terug klauterden over alle rotsblokken naar buiten.

Gevaarlijke gassen.

Gelukkig zijn gevaarlijke gassen in deze mijn niet aan de orde. Maar ik ken genoeg mensen, die mijnen ingaan waar dat wel aan de orde is, zonder dat ze een gasmeter bij zich hebben. Levensgevaarlijk!